Gündeliğin akışında böyle anlık çarpışmalar, hesaplanmış karşılaşmalar, rastgele kesişmeler, beraberliklerine bir hikâye derinliği katar, içinde yaşanılan ânı mutluluğun kendine özgü ışıltısıyla parlatırdı. Ayrılık sonralarında hatırladığında insanın içini en acıtıp yakan da ne yazık ki bir zamanlar insanı çok mutlu etmiş olan bu anlardı. Yaşamın, verdiğini geri alması demekti bu.
Sayfa 125Kitabı okudu
·
90 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.