Fener, Gece ve Yıldızlar bu kitap ve yazarı Borchert hakkında birkaç kelam etmeden önce orijinal dili Almanca aslından çevirisini yapan Behçet Necatigil ile başlamak istedim. Şiiri en iyi şairler çevirir savı ne kadar doğrudur bu konu tartışılır olsa da bu kitapta şiirlerin çevirisini Necatigil'den başka biri bu derece dili iyi kullanıp, Türkçe'de ustalığını sergileyip bize bu duyguları böyle güzel aktarıp hissetmemizi sağlayamazdı diye düşünüyorum. Önsöz de şöyle bir cümleyle karşılaştım. Kötü bir çevirmen, bir şiiri vezir de eder, rezil de. O sebeple Necatigil'e bu şiirleri vezir ettiği için teşekkür ediyorum. Wolfgang Borchert, 20 yaşında kendini İkinci Dünya Savaşı'nın en acımasız hali içinde bulmuş, savaşın bütün acılarını iliklerine kadar yaşamış, yaralanmış, daha sonrasında ciddi hastalıklar ile mücadele etmiş, savaş karşıtı söylemleri sebebiyle hapse atılmış ve tüm bunları yaşarken bu kitapta bulunan birbirinden güzel şiirleri kaleme almış. 26 yaşında bu dünyaya veda etmeden önce bu kısacık ömrüne birçok eser sığdırmayı başaran, nadir yazarlardan biri olarak anılmaya devam edecek. Fener, Gece ve Yıldızlar'a gelecek olursak kitap yazarın ölümünden önce ve ölümünden sonra olmak üzere iki bölümden oluşan birbirinden güzel 29 şiirden oluşmakta. Bu şiirlerde hüzün, yalnızlık, özlem duyguları ön plana çıkmış. Borchert'in bu kısa ve acılarla yoğrulmuş hayatını göz önüne aldığımızda incelikli, naif, duyarlı hatta melankolik bile diyebileceğimiz şiirleri kaleme alması son derece şaşırtıcı olmuş. Birçok şiirini sevdim ve ara ara tekrar okumaktan keyif alacağımı biliyorum. Deniz feneri olsaydım gecede, fırtınada ışıktım, balıklara, vapurlara, kayıklara— ne yazık ki ben kendim batmak üzre bir gemiyim! Haiku tadında olanıda iliştirmeden geçemeyeceğim. Bir son öpüştü rıhtımda— kaldı ardımda. Akıntıdan yana, denizlere yolun gidiyorsun. Bir kırmızı, bir yeşil ışıktır, uzaklaşır. Kitaplarla kalın. Keyifli okumalar dilerim.

Fener, Gece ve Yıldızlar ve Ölümünden Sonra YayımlananlarWolfgang Borchert · Can Yayınları · 2020333 okunma

·

576 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Bilgisever

@Caglaozgur ·

14 Ocak 2022 12:38

Ablam,

Wolfgang Borchert'in

Ama Fareler Uyurlar Geceleyin ve

Hayır De! kitaplarını okumuş, bahsini ettiğin o naif kişiliğin kalemine hayranlık duymuştum. Üstelik son iki yılını Basel'de, savaşın yıkıntıları arasında yalnızca yazmaya adayan ve çağdaşları itibariyle evrensel olanın savaş değil yaşam olması gerektiğini birçoklarına duyurmayı başarmış çok duyarlı bir insan Borchert. Dünya üzerindeki herhangi bir ülkede doğup savaşın kalıcı izlerini anlatan herhangi bir insan, aslında kendi kültürünün dışına taşarak çok ortak bir sorunu çok ortak sözcüklerle ifade edebiliyor. Almanya'da, Fransa'da, Şili'de... yaşamak pek de mühim değil ne yazık ki. Sesini duyurmak ve geleceğe nasihat bırakmak isteyen Borchert de metinlerini sesli okunmak için bir melodiyle yazdığını söylüyormuş. Yine harika zevkinle seçtiğin ilgi çekici bir kitabın incelemesini yazmışsın. Pek büyük bir merakla dinledim, bunun için teşekkür ederim. Çok seviliyorsun.😘🙏🏻🌸

Müşerref

@maviseverrr ·

15 Ocak 2022 00:12

Ahh ablam yorumunu şimdi gördüm. Hayır De'yi okumadım, en kısa zamanda okuyacaklarımın arasında yerini aldı ablam. Şöyle bir ön inceleme yaptığım vakit savaş karşıtı bildiri, manifesto niteliğinde evrensel değerlere sahip harika bir eser olduğunu gördüm. Savaşın anlamsızlığı, insanların umursamazlığı ve unutkanlığına karşı öyküleri, şiirleri ve manifestosu ile dikilmeye çalışan kırılgan duyarlığa sahip son derece naif ve bir o kadar da saygı ve değeri hak eden biri Borchert. İyi ki bu dünyadan bir Borchert geçmiş ablam. Çok teşekkür ederim. Sen de çok seviliyorsun😘

Bilgisever

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.