Ruhumuzun Hapishanesi
Eskiden korkunun duvarları vardı dört bir yanımda. Beni hapseden, karanlığa boğan duvarları bir bir yıktım. Küçük bir ışıktan ibaretti tüm umudum. Ancak korkunun duvarlarını yıkmak beni aydınlığa ulaştırmadı. Artık daha kalın duvarlar var etrafımda. Önyargının duvarları, insanların yargılarının duvarları.
Bizi hapseden tek şey korkularımız değilmiş. İnsanların önyargıları asıl hapishanesiymiş ruhumuzun.
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.