İnsanın tüm deneyim ve inançlarını tahlile mecbur kılan bir yapıt. İnsanın mukayese yeteneğini alevlendiren, inancına adeta zırh giydiren nadide kitaplardan biri olan eser, Türk Filozof Farabi etrafında şekilleniyor. İnsan niteliğinin hudutsuzca düşük olduğu modern çağımızda eski Türk filozoflarının bu kadar donanımlı ve ihtiyatlı olması gurur verici olsa da günümüz eğitim camiasında onlara sadece adıyla yer verilmesi, akıllarda soru işareti bırakan bir husus. Kötü insan ruhuyla ilişkisini kaybeden insandır. Peki geçmişiyle bağını koparan insanın ruhuyla diyalog kurması mümkün müdür? Hangi insan geçmişini bilmeden geleceğe tırmanabilir? Her şeyden önce insan bir mücadeledir. Ve bu mücadele sonuçta elde edilen hazza değil, süreçteki değişimlere dönük olmalıdır. Günümüz insanı her ne kadar sonuç istikametinde fikirlerine seyir verse de süreç, sonucu pişiren yegane unsurdur. İnsan bir bakıma Allah’ın gözetimi altında kendi alt yapısını oluşturarak, kendi kendini gerçekleştirerek zirveye doğru ilerler. Ve çoğu zaman da insan, kendi hakikatinin önünde bir engel olmaktan öteye gidemez. Mutluluğu kişilerde, güzellikte, maddede veya her türlü beşeriyetin içinde arayan insan, ne mutluluğun ne de insan olmanın ölçütlerini yerine getirebilmiş demektir. Çünkü insan, iyiyi ve kötüyü, güzeli ve çirkini ayırt etme kabiliyetine sahip olmadıkça insan olma sürecini tamamlayamaz. Platon “Aşk güzelin sevgisi değildir, tam tersine güzelliği var etmektir.” demiştir. Peki, günümüz modern çağında kaç kişi güzeli var etme kabiliyetine münhasır? Unutulmamalıdır ki sevgi dönüştürücüdür, mutlak iyiliktir. Sevmeyi ve sevilmeyi bilmeyen ise bunu asla bilemeyecektir. Farabi mutluluk için “Mutluluk maddeye ihtiyaç duymayan, herhangi bir maddenin varlığı ya da yokluğu ile alakası olmayan yüce bir kazanımdır.” der. Peki, günümüz mutluluklarının tetikleyicisi veya baltalayanı neden hep dışsal faktörler? Bunun cevabını vermek, bireysel huzurun ilk adımlarından biridir. Farabi için mutluluk hazzın ötesinde bir anlam içerir. İnsanın buna ulaşabilmesi için de hayatta ölçülü olması gerekir. Mutluluğun sağlanması için insandaki duyguların akıl denetiminde olması şarttır. Farabi için mutluluk mutlak, kayıtsız şartsız, karşılıksız iyiliktir. Çünkü akıl ve kalp ancak karşılıksız bir iyilikte el ele verip iş birliği yapar. Ancak şu da bir gerçektir ki, aklın olmadığı yerde mutluluk hep içgüdüsel kalacaktır. Her türlü haz ve gaye ancak akıl kontrolünde sürerse sonsuzluk kazanır. Çünkü mutluluk, aklın erişebileceği en yüce kazanımdır. Ayrıca Farabi, insanın şu soruyu kendine sormasını ister: Cahil insan kimdir? Ve cevap verir: —Cahil insan aklını kendini eğitmek ve öğrenmek için kullanmayan insandır. Peki günümüzde kaç insan aklını bıraktığı nadastan kurtarmanın gayesinde? Tüm kötülükler, insanın aklını günlük yaşam içerisinde arka plana itmesinden doğar. Aklıyla değil de duygularıyla hareket eden insanın içgüdüleriyle hareket eden bir hayvandan farkı yoktur. Çünkü akıl ancak onu işlemesini bilene rafine olacaktır. Aklını ve kalbini aynı istikamette uzlaştırmak isteyen herkese tavsiye ederim. Keyifli okumalar.

Farabi - Var mısın ki Yok Olmaktan Korkuyorsun?Mesud Topal · Destek Yayınları · 20207,4bin okunma

·

50 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muhammed DALKILIÇ