Serennnnnnnn Seren ! Nasıl yaptın bunu kendine diyorum. Körlüğün zirvelerinde, aynalarla dolu odalarda yaşayıp nasıl görmedin kendini? Sırf . Uzun zaman ama çok uzun zamandır böyle bir kitap okumadım. Zaman zaman böyle yazdığım oldu başka kitaplara. Bu kitap hepsini indirdi tahtından. Yerle yeksan etti. Bu sefer yapmayacağım, bana hissettirdiği şeyleri buraya dahi anlatmak istemiyorum. Karmakarışık kafam ama aynı zamanda sanki çok düzenli. Bunlar öylesine laflar değil. Bugün ilk defa hayır deyip pişmanlık hissetmedim. Başlangıçta biraz vicdan yapsam da çok çabuk geçti etkisi. Güçlü gözyaşları temizler. Öylesine bir söz dizilimi değil. Güçlü gözyaşları. Hem yazmak istiyorum hem paylaşmak istemiyorum. Biraz yazıyorum çünkü bu kitabın bana kattıklarını uzun müddet kaybetmek istemiyorum. NİETZSCHE ağladığında ağlamak istedim doya doya. Bu akşam eve gidip bir dolu ağlamak istiyorum. Bugün eve gitmeyi yalnız olmayı bunun için istiyorum. Ağlamak bir nimet. Yeter ki gözyaşlarınızı dizginlemeyin. Önüne katıp götürsün her şeyi. Hep öyle gördüm. Ağladığım anlar en zayıf anlarım diye düşündüm. Değildi. En öfkeli olduğum zaman ağlarım. Üzgünken ağlamam. Bir şey, bir durum beni çaresiz bırakınca ağlarım. Bu şu demek: Bir cenazede ağlamayabilirim ama birinin ölecek olması korkusu beni ağlatır. Eskiden öfkesi çok diri bir insandım. Sürekli her şeye ağlardım. İki kelime eder üçüncüsü çıkmadan sesim ağlamaklı çıkardı. Ağlamak küçükken benim kalkanımdı. Çok ama çok iyi hatırlıyorum. Ben küçükken lafını söyleyip kapıyı çarpan kızdım ! Aşırı güçlüydüm. Hiç bir şey beni üzmezdi sadece sinirlenirdim. Ellerim titriyor ama bunu bugün bu şekilde hipnotize olmuş bir şekilde hatırlamam çok anlamlı. Ben ne zaman bunu kaybettim, gücümde sona erdi. Düşünüyorum. Neden beynimde dönen aforizmalardan korkuyorum? Hiç anlamış değilim. Evet kesinlikle hayatımı bir felsefe bataklığında yaşıyorum. Bu hep böyleydi. Artık bataklığı kurutmanın vakti geldi. Bu işleri debelendiğim bir çamur olarak görmekten vazgeçme zamanın geldi de geçiyor bile Serence. "Bir kadının gücü gözyaşlarını hapsetmesinde değil, gerektiği an serbest bırakmasındadır." Seren ÖZDEMİR

Nietzsche AğladığındaIrvin D. Yalom · Ayrıntı Yayınları · 202352,9bin okunma

·

125 görüntüleme

Tuğçe Köroğlu Alkan

@Tugcekrglu ·

2yıl

"Karmakarışık kafam ama aynı zamanda sanki çok düzenli." Kitabı okuduktan sonra bende böyle hissetmiştim. 🌷

Seren

@serenozdemir ·

2yıl

Gelişine bir cümleydi, öylesine değilmiş. 🍀

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren