Yazarımızın ikinci kitabı olan,benimde çok severek okuduğum Kelebeğin Ömrü kitabının yorumu ile geldim
(Rahmetli)Babasını kaybetmesi ve kelebeğe benzetmesi ile başlıyor hikayesi..
O kadar güzel anlattı ki Nur hanım babası ile yaşadıkları,yaşayamadıkları olayları..Etkilenmemek elde değil
Kitabımız da her deneyimine bir durak ismi vermiş yazarımız.Ve her durak için de bir şarkı
Kendini Sevme Durağı
Pes Etmeme Durağı
Fedakârlık Durağı
Empati Durağı
Bahaneler Durağı
Gibi 47 durakta durup kendimizle yüzleşiyoruz..
Kitabımızda hep kendimizden bir parça buluyoruz yada kendimizi bulmaya çalışıyoruz.Yazarımızın kalemi gayet akıcı,anlaşılır.Altını çizdiğim bir sürü cümle var.
Kitabın verdiği en önemli mesaj insanın en zor şartlarda bile hep bir umutla yaşaması mücadeleyi hiç bırakmaması gerektiği.
Kitabın içerisindeki resimler ve tavsiye şarkılar da kitabı ekstra sevmeme sebep oldu.
Aslında hepimiz birer kelebeğiz ve ansızın bu dünyadan gökyüzüne uçup gideceğiz.O yüzden ben diyorum ki:Hayat Kısa Kelebek Gibi Anı Yaşa
Kendinizden,bir parça bulacağınız bu güzel eseri tavsiye ederim,okuyun ve okutun