Gönderi

Apaçık ortadaymış oysa, görmemek aptallıkmış.
Helicon-Yorgun görünüyorsun? Caligula-Epey yürüdüm. Helicon-Doğrudur, yokluğun uzun sürdü. Caligula -Bulmak zor oldu. Helicon- Neyi bulmak? Caligula İstediğim şeyi. Helicon -Neymiş istediğin? Caligula -Ay. Helicon- Ne? Caligula -Duydun pekala… ayı istiyordum. Helicon- Anladım! Ne yapacaktın ayı? Caligula Baktım her şeye sahibim, bir ay kalmış geriye. Helicon- Haklısın. Eh alabildin mi bari? Caligula -Hayır, beceremedim. Helicon- Can sıkıcı bir durum. Caligula-Hem de nasıl, ondan yorgun düştüm. Caligula-Helicon! Helicon- Evet Gaius. Caligula -Delirdiğimi düşünüyorsun. Helicon- Pekala biliyorsun ki, ben asla düşünmem. Düşünmeyecek kadar akıllıyım Caligula-Öylesindir, doğru. Neyse! Ben delirmedim. Hatta aklım hiç bu kadar başında olmamıştı. Derdin ne diye soruyorsan söyleyeyim. Birden içimi bir alev sarıverdi, imkansızın arzusuyla tutuşuyordum, derdim bu. Yetmez oldu bu dünya bana. Helicon- Varan çoktur bu kanaate. Caligula -Öyleymiş. Bir benim haberim yokmuş meğer. Gel gör ki, artık var. Şu dünyaya, şu haliyle tahammül etmem mümkün değil. O yüzden ihtiyacım var, ya da mutluluğa ya da ölümsüzlüğe, varsın adı delilik olsun, benim öylesine, şu dünyadan olmayan bir şeye ihtiyacım var. Helicon- Kurduğun mantık gayet tutarlı fakat neticeye varması bir o kadar zor. Caligula -Sen öyle san. Kimsenin cesareti yok sonuna kadar gitmeye, ondan elleri boş kalıyor hep, yetiyordur belki mantığına sadık kalmak neticeye varana dek. Aklından geçen ne bilmiyorum sanma. Amma kıyamet, diyorsun bir kadın öldü diye! İnan bana bu başka, hatırlar gibiyim gerçeği sevdiğim bir kadının öldüğünü birkaç gün evvel ama ne yapalım canım bu geçmiş gitmiş, hem de nedir ki aşk dediğin? Zerre kıymeti yok. Sana yemin olsun, umrumda değil ölümü, bir işaretten ibaret benim için, gözümü açtı beni aya mecbur bırakan bir hakikate. Apaçık ortadaymış oysa, görmemek aptallıkmış. Öyle bir hakikatmiş ki meğer, keşfetmesi güç direnmesi zormuş. Helicon- Neymiş peki bu hakikat? Caligula-İnsanlar ölmeye mahkum ve mutsuz yaratıklar. Helicon- Doğru fakat öğrenmiş insan evladı onunla yaşamasını. Baksana bir etrafına. Ne güzelde afiyetle yiyorlar yemeklerini. Caligula-Yalan, o senin gördüğün, etrafını saran her şey yalan! Ben hakikati görsün istiyorum bu insanlar, hakikati yaşasınlar! Buna gücüm yeter Helicon, onları hakikate kavuşturabilirim. Çünkü biliyorum neye ihtiyacı olduklarını, cahil bu insanlar Helicon ve bir hocaya ne söyleyeceğini bilen bir hoca ihtiyaçları var. Helicon- Gücenme sözüme ama senin dinlenmen gerek. Caligula-Mümkün değil o dediğin Helicon asla da mümkün olmayacak. Helicon- Neden olmasın? Caligula-Yatıp uyursam getirip önüme mi sürecekler ayı?
Sayfa 24 - sayfa 20,2122,23,24Kitabı okudu
·
172 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.