Öncellikle bu kitabı https://1000kitap.com/bidunyakitapgrubu sayesinde okudum ve iyi ki de okumuşum. Kitaptan o kadar tat aldım ki, sanki 5 günlük bir tiyatro sahnesine girmişim karşımda ana oyuncular Nietzsche ile Brauer arasında geçen muhabbet, ara ara sahneye giren yan oyuncuları izliyormuşum gibi hissettim. Aralarındaki konuşmalar o kadar efsane ki konuşmalar bitmesin diye az az okuyarak bıraktım fakat şunu belirtmem gerekiyor, kimin ne söylediği konusunda pek kitap yardımcı olmuyor belki de çevirisinden ötürüdür. Her neyse size bu güzel kitabı anlatmaya başlayım siz beni dinleyin ( Zaten Nietzsche ile Brauer arasındaki samimiyetin oluşması birbirini dinlemesinden ötürü)

Irvin D. Yalom Kimdir? 1931 yılında doğan bu abimiz Yahudi'dir. Ailesinin verdiği dini eğitim dışında başka eğitim alamamıştır fakat abimiz inat ederek bırakmayarak kendisini kütüphanelere veriyor. Washington Üniversitesi'nde Sanat, Boston Üniversitesi'nde ise Tıp eğitimi alıp psikiyatri mezunu oluyor. Daha sonrasında fahri profesörlüğe kadar yükseliyor. Kitaplarında

Fyodor Dostoyevski,

Lev Tolstoy ,

Franz Kafka gibi yazarları örnek alıyor ama kendisinden de bilimi katarak hem okutturuyor hem de kitaplarında felsefe, psikanaliz ve bilim hakkında eğitimler veriyor. Zaten kendisinin de romanlarında vermek istediği bu.

Friedrich Nietzsche kitapta daha iki kitabı anca yazabilmiş, fakir, ölümden korkan ve hastalığı olan migrenin peşinde bırakmadığı bir insan. Brauer kitabın başlarında bize çapkın bir karaktermiş gibi lanse ediliyor. Yan karakterlerde 2 tane cadı hanımefendi var, 1 kitap sevdalısı Sig Freud var, 1 kocasından cevap alamazsa bile onu her şeyiyle seven bir Mathilda ablamız var(romanda nedense en sevdiğim karakter oldu) , Breuar'un çapkın muhabbetleriyle yakınlaştığı bacanağı var. Kitap hakkında fazla bir bilgi vermek istemiyorum fakat kitap o kadar içinize vuruyor ki Brauer Mathilda'yı tekrar sevmeye başlayınca sanki Mathilda'nın yerinde ben varmışım gibi sevindim . Nietzsche'nin üzüntüleri ağlayışları ile resmen kendi halimi düşündüm. Kitap anlamlı bir başlangıç yapıp, kitabın sonunda anlatıldığına göre gerçek mektup ve gerçek olay örgüsü ile bizi sanki içine çekiyor. 2 ümitsiz vakamız var. Biri ümitsiz olduğunun farkında fakat diğeri farkında değil , sonrasında kendi kendine fark ediyor ki bende ümitsizim, hayattan beklentim yok, kaçmaya çalışıyor beceremiyor. Halüsinasyon hakkında bir deney yapılıyor ki bence kitabın ana yeri, kilit noktası bura. KISACA HAYATTA SIKINTILARI OLAN,KARAMSARLIĞINA YENİK DÜŞEN HERKES BU KİTABI OKUMALIIIIIIIII. Pozitif Gördüğüm Yanları Yalom 18.yyda kullanılan bir takım tıp teknolojilerinden de bahsetmekten geri kalmamış. Kitap 22 ayrı bölümde oluşuyor fakat her bölüm kendi ana konusu ile ders verir niteliğinde. Yan karakterleri fazla tutmayarak basit bir anlatım oluşturarak kafa karışıklığı engellenmiş. Ana konuya odaklı kalınmış (Ümitsizlik vakası , Brauer ve Nietzsche bu 3 konu dışına çıkılmamış ) Eksi Gördüğüm Yanları Karşılıklı konuşmalarda söylenen sözlerin kimin söylediği belli değil (Belki çeviri veya yayınevinden ötürüdür) Benim okuduğum 2015 yılı baskısı idi yazılar çok ince ve küçüktü o yüzden kitabı kitaptan değil de telefondan okudum ( Bu da yayınevinin sıkıntısı) EKSİ YANI OLMAYAN BU KİTABA PUANIM 10.