Çalışmanın ve bebek bakmanın, insanlık durumunun nihai ufkunu şekillendirdiği bir karınca toplumunda yaşıyoruz.İş halkın afyonudur, çocuklar tesellisi mi olacaktır? Yaşamın,ekmeğini kazanmak ve üremekle sınırlı olduğu bir toplum,geleceksiz bir toplumdur çünkü hayallerden yoksundur. Çocuk sahibi olmak, hayatın anlamını sorgulamaktan kaçınmanın en iyi yoludur çünkü her şey çocuğun etrafında döner: Varoluşsal arayış için kusursuz bir geçici önlemdir...