Tanrı bana dedi ki: "Neden?"
Neden bu kadar acıya sebep oldun?
Her birinizin kutsal, eşsiz bir kar tanesi olduğunu anlayamadın mı? Eşi bulunmaz eşsizlikte, eşsizin de eşsizi bir kar tanesi olduğunu göremedin mi?
Hepinizin sevginin tezahürleri olduğunu anlayamıyor musun?
Karşımda oturmuş, bir not defterine bir şeyler karalayan Tanrı'ya baktım. Ama Tanrı bu meselede tamamen yanılmaktaydı.
Bizler eşsiz değiliz.
Süprüntü ya da pislik de değiliz.
Biz sadece biziz.
Biz sadece biziz ve hayatta başımıza gelenlerin bir nedeni yok.
Tanrı diyor ki: "Hayır, bu doğru değil."
Peki. Öyle olsun. Neyse ne. Tanrı'ya akıl öğretmek bana kalmadı ya.
Sayfa 221Kitabı okudu
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.