Gönderi

uzun diye okunmazsa bir miktar üzülürüm.
Gerçek insanlar kurgu mudur? Kendimizi, büyük oranda kendimize anlattığımız ve başkalarının bize anlattığı sonsuz bir hikayeler silsilesi aracılığıyla anlarız. Kişisel dünyalarımızın sözde gerçekleri son derece aldatıcı ve tek taraflıdır, hangi kurguya inanmayı seçmişsek ona uyar bu gerçekler. Günün üstesinden gelmek için bir hikayeye, bir mazarete ihtiyacımız vardır, peki bu hikaye kutsal bir metne dönüşünce ne olur? Kendi gerçekliğimiz dışında kalan hiçbir şeyi tanıyamadığımızda ne olur? Kendi dünya görüşümüze uymayan her şeyin kapı dışarı edildiği ya da rahatsızlık vermeyi kesene kadar seyreltidiği, daimi bir öz-sansürleme durumunda yaşamamak için dikkatli olmamız gerekir. Zihnimize yerleştirdiğimiz kısıtlamalarla mücadele etmek kendi hayal gücümüzün becerisidir, desteklemek için müthiş bir enerji harcadığımız dış hesaplara genellikle ters düşen içsel bir hayatın tanınmasıdır. Kendimizi şiire, müziğe, resme karşılık vermeye açık tuttuğumuzda, yeni hikayelerin kök salabileceği bir alan açmış oluruz, aslında kendimizle ilgili yeni hikayeler alan açmış oluruz.
Sayfa 66 - Sel Yayınları
··
1.460 görüntüleme
Habip Eroğlu okurunun profil resmi
Zaman zaman yaşadıklarımın bir kurgudan ibaret olduğunu düşünüyorum.. Truman Show filmi gibi. :)
Sirius okurunun profil resmi
Ben okudum, Çok hoşuma gitti çok güzel tanımlamış insanın iç duyusunu. Bu kişisel gelişim kitabını okumalıyım.. İyiki yazmışsın🙃
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.