Husayn'ın gözlerinde ışıklar yanıp söndü ve en taşkın bir cezbe haliyle haykırdı: “Allah bir ve sen O'nun Resûlü'sün."
Manzara o kadar yakıcı ve kül ediciydi ki, Husayn'ın oğlu
İmran, atılarak babasına sarıldı ve gözyaşları içinde onun ellerini, ayaklarını öpmeye başladı...
İşte o zaman, vücudu Âlemlere Rahmet olan Allah Resûlü'nün mübarek gözlerinden birkaç damla yaş pırıldadığını haşyetle gördüler...
Nihayetsiz Olan Mülkün Seyyidi buyurdular:
"Imran'ın hareketi rikkatime dokundu. Husayn küfrünü taşıyarak gelirken oğlu ona en küçük saygı ve alaka göstermedi. Babası, İslam'a gelince de vazifesini tam yaptı..."
Sayfa 177Kitabı okudu
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.