Kalbin lisanıyla inledi Burhan
Durmadan göğe yükselen bir kötülüğün dumanları vardı dışarıda.Günlerce evden dışarıya çıkmadı Burhan.Bulaşsın istemedi kokusu kötülüğün üzerine.Artık kendi ölümünü bekleyen yaşlı biri gibi uyuyup durdu evde boyuna.Aklına geldikçe kalbine saplanan bir mızrak oldu geçmiş zaman.Her zaman kımıldadığında canı yandı.Ağrıyan yanı oldu hep,görüp de söyleyemedikleri.
Sayfa 11 - Aydın AldırmazKitabı okudu
·
127 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.