Kendinin farkında olan insan özgürdür. Kendinin bilincindeki insan özgürdür. Ve bu insan asla sıkılmaz. Ve hayat sıkılmak için çok kısadır. Bu hayatta yavaş yavaş demlenir insan. Ölçülü biçimde adım adım mutluluğa yaklaşır. Başkaları ne yapıyorsa onu yapmanın , sırf başkaları yapıyor diye onları taklit etmenin sonu elbette uyuşukluktur. İçinden çıkılamaz bir rehavettir. Hal böyle olursa ruh içini dışarıya boşaltır. Boşluktur, cansızlıktır, kayıtsızlıktır önümüzde duran artık.
Sayfa 12 - MontaigneKitabı okudu
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.