İlk okuduğum Antov Çehov kitabı olmasına rağmen Çehov’un kalemini çok sevdim. Toplumun beklentilerini karşılamayan, düşünmeyen, okumayan, sorgulamayan insanların deli sayıldığı bir düzene dair kısa ama bir o kadar kafa yordurtan bir kitap. Gerçekten acı çekmenin ne olduğu, karşımızdaki insanların acılarını kimi zaman önemsiz bulup fikrimizi kolayca ifade ediyor oluşumuzu sorgulatıyor bize. Biraz felsefi yaklaşımla birlikte tezat karakterleri ele alıyor. İyi okumalar..