Başımı omzuna bıraktım. Kolunu bana sardı. Hayatta bazen çok zayıf hissettiğim anlar oluyordu. Sanki insanların tek yaptığı bana her şeyin yoluna gireceğini söyleyip beni teselli etmekmiş gibi. Oysa bu bebek... İçimdeki bu hayat... Benim şansımdı. Yıkılmadığımı, ayakta olduğumu, benim de anne olabileceğimi kanıtlamak için bir şanstı.
Sayfa 308Kitabı okudu
·
114 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.