İnsanın tembellik yapmak istemesi, yaşamımızın sıkıcı tekdüzeliğine bir tepkidir. Enerjisini, günde sekiz saat kendisini ilgilendirmeyen amaçlar peşinde, kendi istediği biçimde değil de iş temposunun belirlediği bir çalışma tarzında harcamaya zorlandığı için başkaldırır ve bu başkaldırma da çocukça bir kendini bırakma biçiminde olur.