Ey tabutunu gökten indiren
zar tutmayan öfke
bilenmiş hınç
yaşlı hüzün
gün doğdu, uyandım
yüzümde bir yıldız yağmuru
kıyamet suresi kuşlar
ve sevgili bahardır
ey zamansız geçilen hayat
hileli su
hayın rüzgar
zalım dağ
durmadan tırnaklarını kemiren
ve sınıfta kalmış ey çılgın ay ışığı
gün doğdu
kıblem, gül sesidir artık
kabem, gül bahçesi.
Sayfa 38Kitabı okudu
·
243 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.