Aslında hepimiz deli gibi yalnızız okur. Sadece bazı zamanlar değilmiş gibi yapıyoruz. Yalnızlığımıza bir aynaya bakar gibi çarptığımız an ise cam parçaları misali dağılıyoruz. Bakın, toplumcu gerçekçi şairimiz Atilla İlhan bu durumu nasıl özetliyor:
Yalnızların en büyük sorunu
Tek başına özgürlük ne işe yarayacak
Bir türlü çözemedikleri bu
Ölü bir gezegenin
Soğuk tenhalığına benzemesin diye
Özgürlük mutlaka paylaşılacak suç ortağı bir sevgiliyle