Nekre: Uzun süredir kafamı kurcalayan bir şey vardı: Neden birbirimize karşı kardeş gibi olamıyoruz? Neden en iyimiz bile sanki diğerlerinden bir şeyler saklıyor gibi görünüyor? Neden kelimelerimizin boşa gitmeyeceğini iyi bildiğimiz halde kalbimizdekileri olduğu gibi söylemiyoruz? Eğer duygularımızı hemen açığa vurursak incinmekten korkuyormuşuz gibi, neden olduğumuzdan daha sert görünmeye çalışıyoruz?

Uzun süredir kafamı kurcalayan bir şey vardı: Neden birbirimize karşı kardeş gibi olamıyoruz? Neden en iyimiz bile sanki diğerlerinden bir şeyler saklıyor gibi görünüyor? Neden kelimelerimizin boşa gitmeyeceğini iyi bildiğimiz halde kalbimizdekileri olduğu gibi söylemiyoruz? Eğer duygularımızı hemen açığa vurursak incinmekten korkuyormuşuz gibi, neden olduğumuzdan daha sert görünmeye çalışıyoruz?

Sayfa 53Kitabı okudu

Beyaz Geceler Fyodor Dostoyevski

·

179 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nekre