Murakami'nin kalemini uzun süredir okumak istiyordum ve başlamak için bu kitabın iyi olabileceğini düşünmüştüm fakat biraz hayal kırıklığına uğramadığımı söyleyemem. Öncelikle oldukça akıcıydı -ki bir günden kısa sürede bitirdim-, basit bir dili vardı ve anladığım kadarıyla genel olarak oldukça sade bir yazım stili var. Basitliğinin yanında edebilikten eser de yoktu tabii. Yani benim gibi edebiyata doyacağınızı düşünürseniz hayal kırıklığı yaşayabilirsiniz :) Galiba sevdiğim tek yönü de akıcı olması. Yer yer de bazı cümleler beni etkiledi ama pek bir şey katmadı. Kitabı birkaç kelimeyle özetlesem; bilinçakışı, kız, seks, kedi, fare, sigara, bira olurdu sanırım. Zaten bir olay örgüsü yok, 21 yaşındaki bir gencin düşüncelerini okuyoruz diyebilirim. Yanlışım yoksa yazarın ilk kitabı, bu yüzden de basımına yıllar sonra izin vermiş. Başka kitabını okumadan hissettiğim şeyin acemilik olduğunu mu yoksa yazarın üslubu zaten böyle mi emin olamam. Bu novellası hakkında modernist olmak için biraz zorlamış sanki demeden geçemeyeceğim... Velhasıl sevemedim maalesef. Bir kez daha şans vermek istiyorum elbette (Sahilde Kafka ya da İmkansızın Şarkısı ile) ama önceliklerim arasında olmayacak ne yazık ki...

Rüzgarın Şarkısını DinleHaruki Murakami · Doğan Kitap · 20205,4bin okunma

·

321 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

overthinker