Aslında bu kitaba inceleme yazmayı pek istemiyordum ama olur da tekrar okursam (büyük ihtimalle okuyacağım) şimdiki düşüncelerimi merak ederim, o yüzden bir köşede dursun.
Tekrar okuma sebebime gelirsek kitabı olabilecek en yanlış zamanda okudum. Örneğin kitabı okumadan önce incelemelerde kitapta anlatılan aşka ek olarak karakterlerin psikolojik yönlerinin de çok iyi anlatıldığını okumuştum, kitabı okurken ise baştaki Felix ve ailesinin ilişkisi dışında buna dair bir örneğin farkına varamadım. İlerledikçe kitap ağırlaştı ve ben yavaşça okuyacak sabrım olmadığı için direkt bitirmeye çalıştım, bu sebeple de birçok yeri kaçırıp atladım.
Bu bütün olumsuzluklar kesinlikle kitapla alakalı değildi; dediğim gibi hem günlük yaşamımda karışık bir dönemde okudum, hem de kitabı tam olarak anlamak için belli bir olgunluk yaşını geçmiş olmak gerekiyor. Bundan sonraki kısımda ise beğendiğim yönleri ile devam edeyim.
Öncelikle Felix-Henriette-Kont Mortsauf üçlüsü çok iyi kurgulanmış ve çok iyi anlatılmıştı. Henriette ve kontun sağlıksız ilişkisi sonucunda ortaya çıkmış çocuklar da bana bazı kısımlarda Felix'i anımsattı, o da aynı şeyleri yaşadığı için az çok anlayabiliyordu. Felix'in Henriette'ye olan aşkını zaten anlatmama gerek yok, bütün benliğiyle seviyordu ve karşılığını alamadığı çoğu kısımda gerçekten üzüldüm. Ayrıca Felix ve kontun ilişkisini de çok sevdim, zaman zaman anlaşamasalar ve sorun yaşasalar da ilerledikçe düzgün bir dostluk kurdular.
Son bahsedeceğim şey ise Balzac'ın yoğun ve aşırı gerçekçi anlatımı. Bu beni çoğu kısımda yorsa da dikkatli bakınca Balzac'ın ustalığını resmeden çok güzel bir detaydı. Tek pişmanlığım keşke kitabı okumadan önce o dönemin insanları ve yerleşim tarzı hakkında biraz bilgi edinmemek oldu, bilsem bunların anlatıldığı kısımlarda daha çok zevk alırdım.
Kısaca kitap hakkında görüşlerim bunlar, dediğim gibi zamanı gelince tekrar okuyacağım ve kesinlikle daha çok beğeneceğimi düşünüyorum. Başka kitaplarla görüşmek üzere.
