tüketmeden sevda ezgilerini bir ünlem olmak varken; üç mevsim ilkyaza açılırken yeşile dolmak, yerküreyi uçurumlarda bile sarmaşık gibi sarmak, tek telden her tele bir akort olmak, dorukların dağlarına tutunup kalmak, meydanlarda -halaylarda diz kırıp gülmek varken;
sen sar
ve sor beni bırakıp gitmek varken ...