Özlersin..Burnunda tüter...
Ama gidemezsin, ulaşamazsın...
O gözünün önündedir ama,
Sen ona varamazsın..
Tel örgülerle sınırlamıştır kendini,
Yaklaşamıyorsun mum'a pervane misali.
Keşke..diyorsun. Keşke gururu bıraksa da
Sarılsa anıların vazgeçilmezliğine.
O da "Özledim!", dese.
"Sensiz dayanamadım!" dese..
"Senden gitsem de, yolum yine senden geçti, sana geldim!" dese..
Yarım kalan hayalleri tam'a ulaştırsa keşke...
İmkansızlığın boynunu vursa, hasrete kelepçeler taksa..
Gurur var değil mi? Gururun kamçısı aşktır.
Aşkı'na sahip çıksa, "Ben senden öte yar sevemedim." dese..
Çok mu? Sevdaya sahip çıkmak çok mu zor?
Ben özledim ama diyemedim.
Söyleyemedim.
Duyar mı? Sesim dizelerime saklıyken,
Duyar mı? Kim bilebilir ki.
Bir tek acı çeken bilir....
aşk öyledir azizim özleyene kendisini birakip gider özleten sonrasımı?
özleten kendisini bulmak için geri dönmek isterken birde ne görsün geri dönmemek için arkasinda yollara çaktığı çiviler hem özledigini anlar hem de pismanlik icinde Ben ne yaptim der hepsi o kadar azizim hepsi o kadar.
Buram buram özlem kokar her saniyem,
Varamam ki senli günlerime...
Bir ben miyim hatıralarla boğuşan?
Nedir seni bana bu kadar uzak tutan?
Deme"mesafeler". Yolun bir mesaj kadar.
Deme"gurur". Aramızda lafı mı olur?