O yıllarda Paris'e gelen Uğur Mumcu'ya, Bedri Rahmi Eyüboğlu'nun " Yiğidim Aslanım Burda Yatıyor " şiirinden bestelediğim parçayı çalmıştım. Gözünden iki damla yaş gelmiş ve " Bu parça bütün ölülerimize bir ağıt gibi olmuş!! " demişti. On yıl sonra Ankara'da yağmurlu bir gün onun bombayla parçalanmış cesedinin arkasında yürüyordum ve yüz binlerce kişi hep bir ağızdan Yiğidim Aslanım Burda Yatıyor'u söylüyordu...