Aşk bu kadar güzel ama kavuşmak bir o kadar zor. Shakespeare’nin tragedyasını bir çırpıda okudum.
İki düşman ailenin zavallı kurbanları Romeo ve Juliet. “Hiç kuşkum yok bu çekilen acılar ilerde tatlı anılar olacak” ümidine kapılan aşıkların mezarlarda yalnız yattığı günlerin daha yakın olacağından haberleri yoktu tabi. Her sayfada aşkın en yücesini hissettim.
Mutlu sonla bitseydi de bu aşk ölümsüz olur muydu?
