"Korku cezadan çok daha beterdir,çünkü ceza bellidir, ağır da olsa hafif de. Hiç bir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir." Başkahramanımız Irene, iki çocuğu ve eşi ile maddi sıkıntılardan uzak, refah içinde son derece sakin bir hayat yaşıyordu. Fakat hayatındaki bu sakinlik ve evcimenlik Irene'de bir macera merakı uyandırmıştı. Ruhunda bir aşık edinme gereksinimi yoktu, evliliği mutlu ve doyumluydu. Ancak "Tokluk ta açlıktan daha az kışkırtıcı değildi.". "Tehlikenin doğurduğu korku;parmaklarını bir hançerin soğuk ağzına sürmek veya bir namlunun, içinde ölümü barındıran kara ağzına bakmak gibi bir duyguydu." Aşığıyla ilişkisine şahit olmuş bir şantajcıyla Irene korkunun kıskacına düşmüştü. Korku pençelerini ağır ağır geçiriyordu Irene'ye. "İnsanları engelleyen şey her zaman korku mudur? Acaba utanç olamaz mı... Herkesin önünde kendini ortaya koymanın... Örtüsüz kalmanın utancı... Olamaz mı?" "Utanç diyorsun, fakat o da bir korku türüdür." Beklenmedik bir son ile bitmiş, Stefan Zweig'in kaleminden Korku... Herkese tavsiye eder, keyifli okumalar dilerim..

KorkuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Yayınları · 2022103,7bin okunma

·

47 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Meryem Yağız