Başka bir bedenle uzun süre temas içinde olmaya tahammülü yoktu. Bunu tehlikeli buluyor, çılgına dönüyordu. Onun herkesten uzakta, özgür olması, kendi bacaklarının üstünde durması ve kimseye dokunmaması gerekiyordu. Hala üzerinden atamadığı Vahşi Doğa’ydı bu, Vahşi Doğa’nın kendini ifade ediş şekliydi. Yavruluğundan beri yaşayageldiği dışlanmışlık da bu hissi güçlendirmişti. Her temas tehlikeye gebeydi. Ruhunun derinliklerinde kol gezen, dokusuna işlemiş tek şey tuzak korkusuydu ve hep tuzak korkusu olagelmişti.
·
94 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.