Saîd b. Zeyd demek, “Muvahhid bir babanın kabul olunmuş bir duası" demektir.
Sayfa 12 - siyer yayınları
·
245 görüntüleme
(Zeyd b. Amr) Zalim kılıçların altında can verirken dudaklarından şu cümle sü- zülecekti: “Ya Rabbi! Ben gönderilecek son elçiden, mahrum oldum. Ne olursun oğlum Saîd'i ondan mahrum etme! Büyük tevhid kahramanı hayata veda ederken bu sözlerle veda ediyor, kılıçlar altında doğranırken, Allah’tan (cc) bunu istiyordu. Allah da elbette bu yürekten yapılan duaya icabet ediyor ve Zeyd’in oğlu Saîd’i, Efendimiz’in (sas) ilk halkasının içerisine dahil ederek, Aşere-i Mübeşşere’nin bir ferdi olmasını ona nasip edecekti.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.