…Tek başıma, hayalsiz, karanlık bir âlemde yürümeli, dert ortağı geceyle dost olmalıydım. Koca şehrin teslim olduğu o yağmurlu gece içinde insanlardan uzak, bilmediğim yerlerden geçmeli, birşeyler aramalıydım. Sonunda elleri boş, hayalleri tükenmiş, içi yağmur rüzgârıyla dolu genç bir adam evine doğru yürümeliydi..
Sayfa 39 - can