sen gideli beri, saçma bir melankoli krizine kapıldım. içim seninle dolu. ağzımı bıçak açmıyor, birlikte yaşadıklarımızı, aşkımızı, büyüklüğümüzü düşünüp duruyorum: uykularım bölük pörçük: seni o kadar çok görüyorum ki düşümde, sanki hep buradasın uyandığım zamanlar ve her zamankinden daha büyük, daha ince, daha canlısın - ama sana ulaşamamanın umutsuzluğu hep içimde.
··
141 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.