Annen var mı senin?
– Var tabiî.
– Ne iş yapar?
– Çamaşıra gidiyor.
– Sen ne olacaksın büyüyünce?
– Ben mi? dedi.
Gözlerini gözüme kaldırdı. İkimiz de mavi mavi baktık.
-Ben, dedi, boyacı olacağım.
Çocuklar saflar güzeller hep biz büyükler onlara kötülük yapıyoruz sonra büyüyorlar kötü oluyorlar bu çocuk neden böyle oldu diye sorguluyoruz biz çocukları kötü yapıyoruz ama anlamıyoruz
Yıllar önce bir radyo programında dinlemiştim daha sonra araştırıp orjinal halini buldum ve arada okurum halen..Keşke dünyada hiç bir çocuk yoksulluk ve yoksunluk yaşamasa en samimi duamız her zaman..