Gussanâk: "Beni Yakışına": Beni Yakışına o esrarlı yangına bu can nasıl dayandı sahile vurdu kalbim; su yandı; kum da yandı bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum ölüme başkaldıran dertli uykum da yandı yurdundan mahrum edip dolaştırdın Cem gibi ruhumla söndü alev, sonra ruhum da yandı kül oldu bir yiğidin figânıyla her umut bülbülün küllerine konan puhum da yandı böylesi bir yanginı görmedi Nemrut bile kaktüsün gölgesinde nazlı âhum da yandı âh'ımdır zannederdim en belâli kıvılcım kirpiğine dokunan kanlı âhım da yandı bir damla su ver bana ey çöl, bâri sen küsme kalmadı hiç bir şeyim, bak, günâhım da yandı yenilgiler bir tufan gibi çöktü üstüme ülkem yıkıldı; heyhât, ordugâhim da yandı köleleri her akşam duman kıldı gözlerin başıma tâc ettiğim pâdişâhım da yandı ilk defa böylesine tutuştu gökkuşağı renklerim siyah oldu ve siyahım da yandı O'ndan başka ne varsa yandı; yandık sen ve ben O'nu göreyim diye, kıblegâhım da yandı ●●●

o esrarlı yangına bu can nasıl dayandı sahile vurdu kalbim; su yandı; kum da yandı bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum ölüme başkaldıran dertli uykum da yandı yurdundan mahrum edip dolaştırdın Cem gibi ruhumla söndü alev, sonra ruhum da yandı kül oldu bir yiğidin figânıyla her umut bülbülün küllerine konan puhum da yandı böylesi bir yanginı görmedi Nemrut bile kaktüsün gölgesinde nazlı âhum da yandı âh'ımdır zannederdim en belâli kıvılcım kirpiğine dokunan kanlı âhım da yandı bir damla su ver bana ey çöl, bâri sen küsme kalmadı hiç bir şeyim, bak, günâhım da yandı yenilgiler bir tufan gibi çöktü üstüme ülkem yıkıldı; heyhât, ordugâhim da yandı köleleri her akşam duman kıldı gözlerin başıma tâc ettiğim pâdişâhım da yandı ilk defa böylesine tutuştu gökkuşağı renklerim siyah oldu ve siyahım da yandı O'ndan başka ne varsa yandı; yandık sen ve ben O'nu göreyim diye, kıblegâhım da yandı ●●●

Sayfa 67 - Timaş YayınlarıKitabı okudu