Yine yeni yeniden bir Tarık Tufan kitabı... çok net söyleyebilirim ki Tarık Tufan'ın okuduğum kitaplarının içinde en sevdiğim kitabı bu oldu. Hangi hassas noktama dokundu, hangi yarama temas etti, bunları paylaşmak ince ve zor... yalnız bir nokta var ki; annesiz olmak/kalmak üzerine... annesini kaybetmiş ya da hic tanımamış olan okurun daha bir kalbinin bam teline basacağını düşünüyorum. kitabın en derin derdinin annesizlik olduğunu ve aslında sonraki olan birçok şeyin bu tema üzerine yükseldiğini sanıyorum. hissiyatım o yönde...
Yine müthiş bir hikaye anlatmış üstad bize, her zamanki şiirli diliyle. aşkın, ayrılığın, acının, yalnızlığın, kayıpların hikayesini... her Tarık Tufan kitabı gibi gönülden tavsiyemdir elbette, hatta bu kitabını bir tık daha üstte tuttuğumu rahatlıkla söyleyebilirim.
Işık ve aşkla...