Masumiyet Müzesi, hayatımda okuduğum en etkileyici kitaplardan biri oldu diyebilirim netlikle. Bu kadar yıl okuduğum her şey içinde bir Serenad, iki Maumiyet Müzesi yıktı, ezdi ve parçaladı. Orhan Pamuk'un edebi zekası, kurgusu ve üstün anlatım becerileri sayesinde kendimi Kemal'in aşk acısını çekerken, Füsun yerine ağlarken buldum. Bu kadar ulaşılamaz olan bir aşk nasıl da 8 koca sene gözyaşı döktürür? Aslında ulaşılamazlık, sayın Pamuk'un bizim için yarattığı bir illüzyondu belki de. Çünkü ne kimse ulaşılamaz ne de kimse dokunulabilirdi. Kemal'in korkaklık etmesi, hem kendi hayatını hem sevgili sevgilisi Füsun'un hayatına ağır, derin ve üstü kapanmayan izler açtı. Hak etmediler mi bir geleceği, hak etmediler mi bir mutlu sonu demek istiyor insan. Fakat farkındayım ki Füsun ve Kemal yaşadıkları onca acıdan, umutsuzluktan, yenilgilerden ve birkaç zaferden sonra ne kalıcı bir umut ne de kalıcı bir huzur duygusu bekliyorlardı içten içe. Hatta Vecihe hanım da bu sözlerinde bizi kurguyla ilgili bize ipucu vermişti. 'Haklıymışsın, güzel ve akıllı kadınmış.Sana iyi karı olur. Ama dikkat et, çok çekmiş gibi duruyor.Tabii ben bilmem, ama içindeki öfke, kin, neyse artık, hayatınızı zehirlemesin.' 'Zehirlemez!' Ah Kemal'im demek istedim, ah Kemalim ki bunca yıl çektiğiniz o acılar gün gelecek yanıklara dönüşecek ve en sonunda sizi yataklara düşürecek. Birinizin düştüğü o morg yatağı, birinizin düştüğü o eski Merhamet Apartmanındaki yatak size azap olacak.

Masumiyet MüzesiOrhan Pamuk · Yapı Kredi Yayınları · 2022115 okunma

·

67 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

deren erturk