Arkamda bir Yahudinin iç çekerek şunu söylediğini duydum:
"Ne yapalım? Savaş bu ... "
Sürülenler çabuk unutuldular. Gidişlerinden birkaç gün sonra Galiçya'da oldukları, çalıştıkları, hatta kaderlerinden memnun oldukları konuşuluyordu.
Günler geçti. Haftalar, aylar. Hayat normale dönmüştü. Bütün evlerde sakin ve güven verici bir rüzgar esiyordu.
Tüccarların işleri iyiydi, öğrenciler kitaplarına gömülmüş yaşıyor, çocuklar sokakta oynuyordu.
·
150 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.