Kul eve girer, yorgana bürünür ve perde arkasında kalırsa gözleri huzur bulmaz. Zira kalbinin gözleri şehvetlerin engeli, hevanın bulutları ve nefsin dumanı altındadır.
Efendimiz (as) ise şöyle buyurmuştur: “Kişinin namazı eğer kendisini fuhşiyattan ve kötülüklerden alıkoymuyorsa onu Allah'tan daha fazla uzaklaştırmaktan başka bir işe yaramamıştır." Bunun sebebi şudur: Çünkü onun kalbi bozuktur, göğsü karanlıktır, nefsi etrafına düşkün ve meşguldür. Kim ki kalbi Allah'a yakınlaşırsa nurlanır, nefsi Allah'a saygı duymaya başlar, gözleri Allah'a yönelmekten, Allah'ın da ona teveccüh buyurmasından dolayı mutlulukla dolar. Allah, kulunun kendisine yönelmesi ne şekildeyse, aynı şekilde ona yönelir.
Sayfa 26Kitabı okudu
·
86 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.