Hecuba:
Kızıma mı ağlayayım, torunuma mı, kocama mı, yurduma mı?
Her şeye mi yoksa, yoksa kendime mi? Ah ölüm, tek ümidim,
bebek demez, genç kız demez koşar gelirsin, zalimce,
dört bir yana saldırırsın vahşice; benden korkuyorsun sadece
benden ürküyorsun, oysa kılıçlar, kargılar, meşaleler içinde
aradım seni bütün gece, benden kaçıyorsun, seni çok istediğim halde.
Ne bir düşman çıktı karşıma, ne bir ev çöktü başıma,
yakıp kül etmedi iliğimi kemiğimi bir ateş bile:
nasıl da yakınım oysa bak Priamus'a!
Sayfa 70 - HecubaKitabı okudu
73 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.