Ah Aleksey Ivanoviç... İvanoviçim.. okurken kendimi çok sorguladığım,- dostoyevskinin o derin, güzel üslubu üzerinde durmama gerek yok sanırım- fazlaca haline üzüldüğüm ana karakterle kendime çok benzer yanlar bulduğum, kısa sürede okuduğum ama uzun süre sindiremeyeceğimi düşündüğüm bir dosto klasiği daha! Öneriyorum dostlarım, kitapla kalın!
