Ahmet Ümit beni hep etkileyen bir yazar olmuştur. Kitaplarına başlarken hep karşı konulmaz bir merak hissederim. Özellikle karakterlere karşı olur bu merakım. Çünkü karakterlerini çok incelikle oluşturduğunu düşünürüm. Onların şu an ki hale gelmelerine ne sebep oldu? İç dünyalarında neler gizli? Gerçekten iyi biri mi yoksa kötü mü? Habire bu tarz sorularla baş başa kalırım. Bu da beni kitaba daha da çok çeker. Bana bu durumu en çok yaşatan kitabı
Patasana olmuştur. O kitap hem okuduğum tüm kitaplar içerisinde en beğendiklerim arasında olan hem de Ahmet Ümit eserleri arasında en sevdiğim olarak yerini almış bir eserdir. Bu kitaba başlarken de en çok düşündüğüm onu geçip geçemeyeceğiydi. Geçti mi ben de emin değilim ancak en azından onun seviyesinde olduğunu söyleyebilirim. Beni onun kadar etkiledi.
Biraz konusu hakkında bir şeyler söylemek istiyorum. Mitoloji sevenler için oldukça keyif verici bir eser. Aynı zamanda polisiye sevenler içinse dehşet güzelliğe sahip bir eser. Mitolojinin bir ailenin hayatına nasıl etki ettiğini görüyoruz. Aynı zamanda Neo Naziler de karşımıza çıkıyor. Kitap hem en fikri olmayan kişiye bile mitoloji hakkında bir şeyler öğretirken hem de ırkçılığın ne yazık ki hala çok canlar yaktığını gözler önüne seriyor. 2.Dünya Savaşı malumdur. Almanya’da ne yazık ki çok vahşi bir ırkçılık gördük o zaman. Kitapta ne kadar azalsa da bu ırkçı kişiliklerin hala var olduğuna ve pes etmediklerine dikkat çekilmiş.
Irkçılık yaşadığımız yüzyıl içerisinde de maalesef çokça görülmekte. Birinin kökeni o kişiyi tanımaya yetmez. Fikir verebilir ancak.
Kısaca üslubuyla, konusuyla beni kendine bağlayan bir eser oldu. Yine Ahmet Ümit beni şaşırtmadı ve muazzam bir kitap daha okumuş oldum onun kaleminden. Okumanızı tavsiye ederim. Pişman olmayacaksınız. Keyifli okumalar.
:)
