Gök ağlıyordu ve sanki güneş gülüşünü son kez göstermişti. Griden koyu fakat siyahtan da hallice gök, yıldızlarını saklamış; yağmuru çığlıklar eşliğinde uyandırmıştı. Yine böyle gecelerin birinde, küçük kız gözyaşlarını tutamamış ve göğün vokalisti olmaya başlamış. Gök ve göz büyüleyici bir düete tutulmuş; acısını yollar ve yanaklar yaşamış. Caddeleri temizleyen yağmur, küçük kızın yüzünü yıkamış. Yine böyle gecelerin birinde; küçük kız, asla çözüm bulamayacağını ve sonsuza dek bu şekilde süreceğini düşünmüş. Çünkü ateş, su, hava ve toprak birlikte yaşayamıyormuş. Sanılanın aksine. Uyum yakalayacakları yere laneti olmuş küçük kızın. Zavallı kız.