7. İbn Hacer el-Heytemi diyor ki: “Sahabe arasında cereyan eden hâdiseler konusunda dilimizi tutmamız vaciptir. Tarihçilerin bu konudaki nakillerine itibar etmemek lazımdır. Özellikle câhil Rafizilerin ve sahabeden herhangi birisine dil uzatan bidatçıların naklettiklerinden kaçınmak gerekir. Çünkü Hz. Peygamber: “Ashabım anıldığında dilinize hâkim olunuz.” buyurmuştur. Öyleyse bu hususta herhangi bir şey işiten bir kimse, bu meseleyi iyice araştırmalı ve sadece bir kitaptan okuduğu veya bir şahıstan duyduğu bir kötülüğü, sahabenin herhangi birisine isnad etmemelidir. Bilakis o meseleyi iyice araştırmalıdır. Bundan sonra o meselenin isnâdı yuzde yüz doğru olsa da, işte o zaman onlar için en güzel tevilleri ve en doğru çıkış yollarını aramalıdır. Çünkü onların dillere destan o kadar menkıbe ve faziletleri vardır ki onları burada zikretmek konunun oldukça uzamasına sebep olur. Dolayısıyla, onlar bu faziletlerinden ötürü, haklarında her türlü hassasiyetin gösterilmesini hak etmektedirler. Onların aralarındaki ihtilaf ve savaşlara gelince; onların hamledilecekleri noktalar ve te'villeri vardır. Ayrıca onlara küfür etmek ve ta'n etmek; Hz. Âişe'ye zina iftirası atmak ve Hz. Ebübekir'in sahabilik sıfatını inkâr etmek gibi kesin bir delile ters düşerse insanı küfre götürür. Eğer bu ta'n kesin bir delile ters düşmüyorsa kişiyi bidat ehli ve fasık yapar.”
Sayfa 40Kitabı okudu
·
413 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.