“ Birbirinin yanından geçen takımyıldızlar gibiydik, ışıklarımızı uzaktan görüyorduk. Bu kadar yakınken bile böylesine uzak olunabileceği düşüncesi imkânsız geliyordu. Belki de aşk buydu. Boşluk olmaması değil, onun kabulü; parçalar arasında yaşayan, bir olmamayı ama farklı ve iki olmayı mümkün kılan o boşluğun…”
Tüm duyguları hissettiren,
