Thomas Bernhard’ın bir röportajında söylediği üzere, “uzun bir süre yalnız olursanız, yalnız olmaya alışırsanız, yalnız olmayı tercih ederseniz, sıradan insanların bir şeyler keşfedemeyeceği her yerde bir şeyler keşfedersiniz” ... Bubi süper egonun baskısından, onun perspektifinden arılaşır. Bu arılaşma, bir yalnızlaşma olduğu kadar “öz“elleşme, “öz“günleşme, “öz“gürleşme getirir. Böylece Bubi, kendi “öz“üne sadık kalmayı başararak, Bernhard’ın söylediği gibi, sıradan kimselerin hiçbir şey görmediği her yerde yeni şeyler keşfeder. İşte bu Bubi’nin “öz“ü de budur: Hiçliğin içerisinde her şeyi bulabilmek.
Yalın Alpay
·
70 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.