QED'de [Kuantum Elekrodinamiği'de] çok fazla hesaplama olmasının sebebi elektronun boşlukta yalnız olmamasından kaynaklanıyordu: Bir vakum, anlık olarak var olup sonra yok olan, gelip geçici madde ve karşı-madde parçacıklarıyla doludur.
Sayfa 15 - Alfa | Bilim
·
7 görüntüleme
Boşluğu var eden varlığın kendisidir aslında ama karşılıklı bir etkileşim olduğundan algılamak zor gelebilir. Mesela madde ve karşıt madde örneğinde ikisinin bir araya geldiğinde yok olmalarıyla oluşur(oluşur demek de yanlış) boşluk dediğimiz kavram. Şuanda da uzayda maddenin ve enerjinin izinin bulunmadığı, boşluklar vardır. Zaman-mekan ekseninde baktığımızda mutlak boşluğun var olmadığını zaten anlayabiliriz, ama şuanki madde(varlık) ve yokluk göreceli olarak şuanki zamanda var olan iki eş.
Vakum kavramını algılamak da zor, ilk öğrendiğimde ben de 'böyle şey mi olur' gibi bir tepki vermiştim. Ama evrenin varlığı da belli bir zaman ve sebepler diliminde meydana geldiğinden mutlak bir varlıktan söz edemeyiz. Tanrıyla temas konusu da tamamen algıda seçicilikten kaynaklı bir halüsinasyondan ibaret. Boşlukların tanrısı diye bir kavram duymuşsunuzdur : açıklayamadığımız bir olayı hemen daha büyük bir açıklanamazlık olan tanrıya yüklemek bakış açısının darlığından başka bir şey değildir ne yazık ki. Evreni açıklayamıyorduk tanrıyı yarattık, bigbangi keşfettik, şimdi ondan öncesini açıklayamayıp yine tanrıya atfediyoruz. İmamı rabbani ve muhyiddin'i arabi okumadım ama güncel bilimsel bulguları kullanmadıkları için okumaya da gerek görmüyorum, belki çağının çok ötesinde insanlar olabilirler. Ama 1000 yılda çok şeyin değiştiğini, felsefenin bile bilime ayak uydurması gerektiğini siz de bilirsiniz. Ve Celal Şengör'ün de dediği gibi 'Birbirini yalanlayan inançlarla bilim yapılabilir mi' diye size soruyorum.
Bilim ve felsefe ilişkisi konusunda haklısınız. İnanç demiyelim, Allah'ın ilmi veya Kuran-ı Kerim'in hakikatı diyelim. Eğer bunu reddediyorsak o zaman daha kim bilir kaç yıl bekleyeceğiz bilim nasıl açıklayacak. Ben iki tarafında uyuşan doğrularını görmekten yanayım. Sadece bir tarafı okursak diğer tarafa kesinlikle önyargılı olacağız. İlim Çin'de de olsa almalı değilmiyiz? İşte ben bunu yapıyorum; Kuran-ı Kerim'den çıkarılmış hakikatleri modern batının bilimi ile barıştırıyorum. Birini diğerine mal etmiyoruz. Evrenin yaratılışını Tanrıya atfetmek diye bir anlayış benim literatürümde yok öyle birşey. Evren var mı ki atfedelim. Evreni varlığını kabullenmek bu ince şirktir, küfürdür. Yani Allah'ın mekansızlığını mekanlamış oluruz. Bu bir nöroloji konusu. İnançla bilim yapma konusuna gelince tam tersini yapıyoruz. Ben baştan bilseydim ki konuyu ideolojik ve önyargılı yanaşacaksınız hiç yazdım. Devamını da yazmayacağım zaten.
2 sonraki yanıtı göster
Vakum-evren teorisinin çıkış noktasını bu bilgi oluşturuyor aslında.
Daha önce tasavvuf üzerinden hareketle boşluk konusunu biraz irdeledim. Hayali olarak bile boşluğu "yaratamadım". Boşluk, mutlak boş olamıyor. Onu "dışarıdan yaratan" bir fikirin dahi var olması gerekiyor. Boşluk ve Varlık ikisi bir arada olamaz, ikisinden birinin mutlak varlığı sözkonusudur. Bilimsel çalışmalar da artık bunu gösteriyor. Frank Close'nin kendi ifadesiyle "Tanrı'yla temas" sözkonusu. Ama nasıl? Boşluk (veya vakum ortamı) mutlak şekilde var olamadığı için, "üzerinde" göreli olarak varlığından konuştuğumuz boşluğa yer bırakmayan Var'ın mutlak varlığının geçerli olduğu durumdur. Bilimin leddüni kısmı... Bu noktadaki bilgi açlığımızı ve merakımızı https://1000kitap.com/yazar/Imam-i-Rabbani-Ahmed-Sirhindi ve https://1000kitap.com/yazar/muhiddin-i-arabi eserleri ile giderebiliriz. Bu alıntıyı paylaştığım kitabı yarım bıraktım. Çünkü çok zor, fazlasıyla akademik materyal içeriyor. Sonra devam.. Bu kitap vakum+evren gerçeğini parçacık fiziği üzerinden -atom ve ışığın doğasıyla ilgili ince bilgiler- açıklıyor.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.