Babam bu süreçte Ulus gazetesinde müstear isimle gizli gizli yazılar yazıyordu. O zaman babamla aynı odada yazı yazan biri daha vardı: Bülent Ecevit. Babam ile Ecevit'in masaları yan yanaymış meğerse.
(Üniversiteye girdiğim ilk yıllarda, Türkiye'de Bülent Ecevit rüzgarı esmeye başladı. Üzerinde mavi gömlek, başında kasket. elinde beyaz güvercinler... Lakabı da Karaoğlan. Bana da sempatik geliyordu. Sessiz, sakin, efendi biriydi. Babam bir gün, ''Bu Ecevit'e güvenme'' dedi. Bende ''adamı kıskanıyorsun değil mi?'' karşılığını verdim. Babam devam etti: ''O, karısının sözünden çıkmaz. Karısı ne derse onu yapar. Görürsün sonra bana hak vereceksin...'' Yıllar sonra babama hak verdim. Gerçekten de karısının sözünden hiç çıkmadı.)
Sayfa 44 - Turkuvaz KitapKitabı okudu
·
105 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.