Karabasan gibi... Yanlış anlaşılmasın kitap kötü değil, aksine anlatım o kadar başarılı ki; ister istemez kendinizi karakterin yerine koyuyor, onun ruh haline bürünüyorsunuz. Duygu-durum bozukluğu mu yoksa safi melankoli mi ne diyeyim bilemedim. Anlatıcı karakter, gerçek ile hayal arasında sıkışmış, sosyal çevresini (sarıklı ihtiyar, raks eden kadın, kasap, karısının kardeşi) detaylıca gözlemlemiş, beşeri ilişkiler noktasında hep basiretsiz ve yetersiz kalmış( karısı ve süt annesi ile olan ilişkileri gibi), sorguladıkça çıkmaza düşmüş büyük bir buhran eşiğinde ve noksan kalmış intihara meyilli bir adam. (Yan odada duran zehirli şarap şişesine eli, aklı, gönlü gidip gidip geliyor) Anne, baba ve amcasının hikayesi aslında karakterin nasıl bir hayata merhaba dediğini ve hatta diyemediğini anlatıyor. Zira ikiz olan baba ve amcanın aynı kadına aşık olması, kadının, ikisinin içinde yılan olan bir kuyuya girmelerini istemesi, hangisi kuyudan sağ çıkarsa onunla olacağını söylemesi nasıl bir sınavdır biri bana açıklasın... Medet umduklarından da yüzü gülmemiş bu adamın. Zira ölüm ve din dahi bir noktada şüphelerini gidermeye kafi gelmemiş, huzura ermesine vesile olamamış. Yazarın biyografisini de okuyunca (ki intihar etmiş) bu kısa kitabın neden bu kadar derin olduğunu daha iyi anlıyoruz. Sadık Hidayet kurgulamamış, yaşamış efendim. Karamsarlık deyince ilk aklıma gelen rahmetli Ahmet Haşim olurdu. Güncelleme geldi: artık o zat-ı muhterem Sadık Hidayet. Keyifli okumalar...

Kör BaykuşSadık Hidayet · Yapı Kredi Yayınları · 202328,6bin okunma

·

115 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özge