Kabataş’a doğru giden bir tramvayın içindeyim
İstanbul gözlerimin önünden geçiyor sessizce
Sen içimden geçiyorsun.
Başım cama yaslı
Aklımda senli düşünceler
Sanki bütün İstanbul beni izliyor.
Her durakta
Az sonra sen binecekmişsin gibi gözlerim kapıda
Yol uzadıkça uzuyor.
İçimde kırık dökük kelimeler
Sahipsiz düşler, yarım kalmış şiirler
Sen hiç birini bilmiyorsun.
Bekliyorum
Ama yine gelmiyorsun…
Ümit ÜSKÜDAR