Kral hareket
Sulu kozacılar sırılsıklam üst başarıyla titreşiyorlardı. Kâtip "Ne o?" dedi. "Ne oluyorsunuz?"
Kalın kemikli, iriyarı ama kupkuru biri, "Donuyok," diye tekrarladı.
Kâtibin yüzü bok koklamışçasına buruştu:
"Donuyoruz desene lan, hırt!"
İşçinin çeneleri vuruyordu:
"Donuyok," diye tekrarladı.
"Donuyoruz de be!"
"Donuyok!"
"Mahsus mu yapıyorsun? Do-nu-yo-ruz!"
"Do-nu-yok."
"Ayı efendim ayı. Donuyoruz!"
"Diyemem kâtip evendi, dilim alışmış bir sefer, dönmüyor..."
Araya geldi ırgatbaşı girdi:
"Nefesini tüketme. Bunlar nerde insanlık nerde. Bunlara var mı somun! Yerler! Var mı nallı Fatma? Tamam..."
Kâtiple ırgatbaşı arka mağazalara gülüşerek giderken, "Donuyoruz" diyemeyen işçi eliyle arkalarından "Nah!" yaptı. Sonra da iş arkaşına döndü:
"Donuyoruz," dedi.
Arkadaşı güldü:
"Kâtibe niye demedin?"
"Keyiflensin diye..."
"Keyiflensin diye mi?"
"Keyiflensin diye. Bizi ayı, kendini adam bellesin fukara!"
Sayfa 68 - Everest Yayınları 60.BaskıKitabı okudu
·
420 görüntüleme
Dostum, göründüğüm gibi değilim. Görünüş sadece giydiğim bir elbisedir.
Halil Cibran
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.