Açıkçası roman okumak birincil tercihim olmamıştır. Bu kitabı ise Nietzsche ile bağdaşıklığı olduğu için okudum. Okuduğum en iyi romanlardandı. Yazar hikaye örgüsünü kurgulayabilmek için bazı yerleri kendisi yaratmış. Ancak bu romanı geriye çekmektense bir adım öteye taşımış. Okurken hiç sıkılmadığım anlar yaşarken aynı zamanda felsefi yerleri bulunduğu için de ayrı bir haz duydum. Kitap Lou'nun Breur'un yazhanesine gelmesiyle başlıyor ve Breur'un Nietzsche'nin depresyonunu çözmesi ile geçiyor ve bu süreçte yaşananlar ise hikayeyi mükemmel kılıyor.
Dipnot: Breur ile Nietzsche asla tanışmamışlardır.